W celu ustalenia minimalnej wysokości funduszu niewykonania zobowiązania oraz kwoty innych środków finansowych koniecznych do spełnienia wymogów art. 42 i 43 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, uwzględniając przy tym zależności istniejące w ramach grupy, CCP wdraża ramy polityki wewnętrznej regulujące określanie rodzajów skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych, których wystąpienie mogłoby narazić CCP na największe ryzyko.

Jeżeli kontrahent centralny nie posiada funduszu niewykonania zobowiązania oraz nie dysponuje wiążącymi uzgodnieniami ze swoimi uczestnikami rozliczającymi, które umożliwiałoby wykorzystanie całości lub części początkowego depozytu zabezpieczającego otrzymanego od swoich uczestników rozliczających, tak jak gdyby były one wniesionym z góry wkładem, informacje, które zgłasza zgodnie z art. 50c ust. 1 obejmują całkowitą kwotę początkowego depozytu, jaką otrzymał od swoich uczestników rozliczających.

Dlatego też w takich przypadkach powinny obowiązywać wymogi kapitałowe w odniesieniu do składek na rzecz funduszu niewykonania zobowiązania oraz w odniesieniu do ekspozycji z tytułu transakcji z innymi CCP.

Wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu wniesionych z góry wkładów do funduszu niekwalifikującego się kontrahenta centralnego niewykonania zobowiązania oraz z tytułu wkładów nierzeczywistych na rzecz niekwalifikującego się kontrahenta centralnego

CCP prowadzi i aktualizuje dokumentację kwot depozytów zabezpieczających, składek na fundusz niewykonania zobowiązania oraz innych zasobów finansowych, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, do których uiszczenia CCP wezwał, oraz odnośnych kwot faktycznie wniesionych przez członka rozliczającego na koniec dnia, a także dokumentację zmian wysokości tych kwot, które mogą mieć miejsce w ciągu dnia, w odniesieniu do każdego poszczególnego rachunku członka rozliczającego i klienta (jeżeli jest znany CCP).

W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu ESMA, w ścisłej współpracy z ESBC i po konsultacji z EUNB, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających ramy służące zdefiniowaniu skrajnych, ale prawdopodobnych warunków rynkowych, o których mowa w art. 3, które to ramy należy wykorzystać przy określaniu wielkości funduszu niewykonania zobowiązania oraz innych zasobów finansowych, o których mowa w art. 43.

Realizowany przez CCP program testów warunków skrajnych zapewnia odpowiednią łączną wysokość depozytu zabezpieczającego, składek na fundusz niewykonania zobowiązania oraz innych środków finansowych, tak aby pokrywała ona zobowiązania wynikające z niewykonania zobowiązania przez co najmniej dwóch członków rozliczających, wobec których CCP posiada największe ekspozycje w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych.

CCP przeprowadza odwrotne testy warunków skrajnych, które mają na celu stwierdzenie, w jakich warunkach rynkowych łączna wysokość jego depozytu zabezpieczającego, funduszu niewykonania zobowiązania oraz innych środków finansowych może nie zapewniać wystarczającego pokrycia ekspozycji kredytowych oraz w jakich warunkach stan jego płynnych środków finansowych może być niewystarczający.

Różne aspekty środków finansowych CCP, a zwłaszcza pokrycie depozytów zabezpieczających, fundusze niewykonania zobowiązania oraz inne środki finansowe, mają za zadanie uwzględnienie różnych scenariuszy i celów.

Na zasadzie odstępstwa, jeżeli CCP potrafi z wyprzedzeniem wykazać właściwemu organowi oraz swoim członkom rozliczającym sposób podziału potencjalnych strat między różne fundusze niewykonania zobowiązania oraz ustanowi wymagane przepisy w swoim regulaminie, wysokość depozytu zabezpieczającego może być ustalana na poziomie portfela w odniesieniu do instrumentów finansowych objętych różnymi funduszami na wypadek niewykonania zobowiązania.

stosuje podejście określone w art. 309 względem swoich wniesionych z góry wkładów do funduszu tego kontrahenta centralnego niewykonania zobowiązania oraz względem swoich wkładów nierzeczywistych na rzecz tego kontrahenta centralnego;

W przypadku gdy depozyty zabezpieczające wniesione przez niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego nie wystarczają do pokrycia strat poniesionych przez CCP, CCP wykorzystuje wniesioną przez tego członka składkę na rzecz funduszu niewykonania zobowiązania do pokrycia tych strat.

W celu zapewnienia, aby CCP miał stale do dyspozycji odpowiedniej wysokości środki, powinien on ustalić minimalną kwotę, poniżej której wysokość funduszu niewykonania zobowiązań nie powinna spaść.

CCP przeprowadza testy i dokonuje przeglądu swoich procedur niewykonania zobowiązania przynajmniej raz na kwartał oraz przeprowadza symulacje przynajmniej raz do roku, zgodnie z art. 61.

CCP korzysta ze składek na rzecz funduszu niewykonania zobowiązania wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających i wszelkich innych zasobów finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1, wyłącznie po wyczerpaniu środków ze składek niewykonującego zobowiązania członka rozliczającego.

Przed skorzystaniem ze środków ze składek na rzecz funduszu niewykonania zobowiązania wniesionych przez wykonujących zobowiązania członków rozliczających CCP wykorzystuje własne zasoby celowe.

Instrumenty finansowe wniesione jako depozyty zabezpieczające lub składki na rzecz funduszu niewykonania zobowiązania – o ile są one dostępne – składane są u operatorów systemów rozrachunku papierów zapewniających pełną ochronę tych instrumentów finansowych.

Fundusz niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42, i inne zasoby finansowe, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, umożliwiają CCP w każdym czasie przetrzymanie niewykonania zobowiązania przez co najmniej dwóch członków rozliczających, w odniesieniu do których ekspozycje są największe w skrajnych, ale prawdopodobnych warunkach rynkowych.

właściwymi organami odpowiedzialnymi za nadzór nad członkami rozliczającymi CCP mającymi siedzibę w trzech państwach członkowskich, które przekazują – lub po których CCP spodziewają się, że będą przekazywać – łącznie w okresie jednego roku największe składki do prowadzonego przez danego CCP funduszu niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42;

CCP utrzymuje wystarczające prefinansowane zasoby finansowe, dostępne na pokrycie ewentualnych strat przekraczających straty, które mają być pokryte z wymaganych depozytów zabezpieczających, ustanowionych w art. 41, i z funduszu niewykonania zobowiązania, o którym mowa w art. 42.